[[Afbeelding:Ststr3.jpg|300px|thumb|Museumbus 1698, een Leyland-VerheulDen Oudsten, is in 1981 in dienst gekomen bij de DVM. DVM werd DVM-NWH en dat werd VEONN. Bij de VEONN ging de bus in 1998 uit dienst. Hier is de bus te zien tijdens een excursie naar België.]]
Vanaf 1966 verscheen De '''standaardstreekbus''' is een nieuw type bus op de Nederlandse wegen: de standaardstreekbus. Deze gestandaardiseerd model bus bleek beeldbepalend te worden voor het Nederlandse streekvervoer in de drie decennia die volgden. Tussen 1966 waarvan tussen 1967 en 1988 meer dan 5.000 exemplaren zijn duizenden bussen gebouwd van dit type. Deze grote aantallen werden gebouwd Het busmodel is ontwikkeld door verschillende carrosseriebouwers, zoals Verheuluit Waddinxveen in opdracht van [[NS]], Den Oudsten, Jonckheere, Van Hool en Hainje. Zij bouwden bussen op onderstellen dat toen eigenaar was van Leyland, DAF en Volvo. De de meeste bussen waren standaardwagens (dat wil zeggen 12 meter lang en 2,5 meter breed), maar er zijn ook smalle, korte, gelede en tourbussen gebouwdgrote streekvervoerbedrijven in Nederland.
Dit bustype wordt ook vaak, enigszins onterecht, aangeduid als MB200, omdat dat de meeste bussen gebouwd zijn op het DAF MB200 chassis. In het verleden waren LVB of LOB vaak gebruikte namen, naar de handelsnamen van respectievelijk jaren zestig stonden de LeylandNS-Verheul Bus en de Leyland-Den Oudsten Bus. Exemplaren busbedrijven voor een grote 'vervangingsoperatie' van zowel de eerste als de laatste serie zijn bewaard gebleven. De eerste grote series waren Verheul bussen op Leyland Tiger chassis. De laatste bussen zijn gebouwd op Volvo B10M en DAF MB200 chassis. De allerlaatste, die na de VAD 3931, is inmiddels opgenomen oorlog vrijwel gelijktijdig in dienst waren gekomen. Tegelijkertijd stond de collectie winstgevendheid van de SVAhet streekvervoer onder grote druk. Om kosten te besparen, evenals bijzondere verschijningen zowel bij aanschaf als een gelede wagenlater bij onderhoud, een trolley en een wagen met "KLM-front"werd de standaardstreekbus ontwikkeld.
Dit bustype Het 'oermodel' van de standaardstreekbus werd ontwikkeld en gebouwd door Verheul in Waddinxveen op basis van een toen al veelgebruikt Leyland-onderstel met de motor in kleine aantallen geëxporteerdhet midden onder de vloer. Enkele Belgische pachters reden met dit type, Al snel kwamen er is standaardbussen bij carrosseriebouwer Den Oudsten uit Woerden vandaan. Vanaf 1969 was het mogelijk om de bus op een serie aan Israël geleverd DAF MB200-chassis te bestellen. Nadat de fabriek van Verheul in 1970 volledig afbrandde, werd Den Oudsten de grootste leverancier van de bussen. Vooral in tijden dat Den Oudsten de vraag niet meer kon bolwerken, bouwden andere bedrijven standaardstreekbussen: Hainje, bekend van de [[CSA|standaardstadsbus]], en er is een handvol in Frankrijk verzeild geraaktde Belgische firma's Van Hool en Jonckheere.
Aangezien Anders dan de laatste naam doet vermoeden, is de standaardstreekbus in talloze uitvoeringen en varianten geleverd. Behalve detailverschillen zoals de plaatsing van de deuren, kon de bus ook in een zogenoemde 'semi-toer'-variant geleverd worden, die zowel in het openbaar als in 1988 zijn het besloten busvervoer inzetbaar was. Een smalle variant voor gebruik op B-wegen werd gebouwd is op een DAF-chassis met de motor voorin. Vanaf de tweede helft van de jaren zeventig verschenen gelede bussen op basis van het standaardmodel, aanvankelijk op basis van een Mercedes O317-chassis. Ook bedrijven die niet bij NS waren aangesloten bestelden bussen met een standaardcarrosserie. Maatschappijen zoals de [[BBA]] en de [[TET]] lieten hun bussen op een B10M-chassis van Volvo bouwen. Een handjevol standaardbussen werd verkocht aan firma's in België, Frankrijk en Israël. Ondanks pogingen om de standaardstreekbus door een modernere bus te vervangen (zoals de [[Den Oudsten B79]]) kreeg het model nooit een opvolger. in de jaren tachtig werd het model nog wel verbeterd; de halfautomatische versnellingsbak van Leyland werd vervangen door automatische transmissies van voornamelijk ZF, de stuurkolom kreeg een 'knik' zodat het type tegenwoordig alleen stuur voortaan onder een voor de chauffeur comfortabelere hoek stond en er kwamen opties in de vorm van een grotere filmkast of een bredere instapdeur. Veel standaardstreekbussen werden geëxporteerd naar verre buitenlanden zoals Cuba. In Nederland zijn er nog te vinden talloze bewaard gebleven bij taxibedrijven en museumbusstichtingenmuseumstichtingen.
=== Nummerreeksen en inzet ===
