IC/IR-plan

Uit OV in Nederland Wiki
Versie door Etienne (overleg | bijdragen) op 28 mei 2017 om 15:27 (Nieuwe pagina aangemaakt met 'De NMBS moest in de jaren '70 steeds meer inboeten aan het aantal reizigers. Om de reizigers weer terug te laten keren naar de trein, was het plan om een geheel...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken

De NMBS moest in de jaren '70 steeds meer inboeten aan het aantal reizigers. Om de reizigers weer terug te laten keren naar de trein, was het plan om een geheel nieuw Intercitynet te introduceren per 1979. Dit laatste plan werd echter verworpen, waardoor in 1984 een nieuwe poging werd gedaan: het "IC/IR-plan".

Het gevolg van dit plan was dat ruim 200 stations, met een (zeer) beperkt aantal reizigers, gesloten werden. Zelfs enkele complete lijnen werden gesloten en op een enkele lijn bleven alleen enkele P-treinen rijden. Op de hoofdassen bracht dit nieuwe plan een klokvaste uurdienstregeling door middel van Intercity-treinen en Interregio-treinen; de Lokaaltreinen gingen in aanvulling de kleinere stations bedienen en op de grotere stations aansluiten op de snellere treinen.

De verlaten stations en spoorlijnen werden in dit nieuwe plan bediend door buslijnen, die eveneens op de grotere stations gingen aansluiten op de snelle treinen. Deze bussen kregen de kleur oranje, de kleur van de Buurtspoorwegen. Enkele lijnen die ontstonden op 3 juni 1984 waren onder andere lijn 53a (Gent - Londerzeel) en lijn 126a (Huy - Ciney). In diverse gevallen ging de frequentie omhoog naar een meer regelmatige bediening, omdat de haltes nu meer in bebouwd gebied kwamen te liggen.