1.644
bewerkingen
Wijzigingen
k
Taal
Het '''driebussensysteem''' was de naam van het nieuwe openbaar vervoersnetwerk in de stad Dordrecht per 1 juni 1997. Dit systeem had als doelstelling automobilisten ertoe te bewegen de auto vaker te laten staan en tegelijkertijd het openbaar vervoer toegankelijker te maken voor de groeiende groep ouderen en gehandicapten. Tevens moest door klantgerichter te werken de kostendekkingsgraad van het openbaar vervoer verbeteren.
Het systeem ontleende zijn naam aan de drie typen bussen die het omvatte met elk een eigen functie en kleur:
Een zestal [[Berkhof Premier]]s, bestemd voor de minder fijnmazig rijdende lijnen 23 en 25, kwam zelfs pas in mei 1998 in dienst. Deze werden tijdelijk vervangen door van [[HTM]] gehuurde Neoplan-bussen.
Langs de City- en Servicebuslijnen werden nieuwe halte/zitunits geplaatst die bestonden uit een haltepaal gecombineerd met een zitje. Nadat de eerste 80 hiervan geplaatst waren bleken ze niet vandalismebestendig en werd het werk plaatsen tijdelijk stopgezet. Ook pasten deze felblauwe haltepalen niet in de historische binnenstad, waardoor ze eerst monumentengroen gespoten moesten worden.Bij veel haltes ontbraken ook voorzieningen als kastjes voor vertrekstaten omdat deze niet tijdig voorradig waren.
== Het einde ==
Al in het eerste jaar bleek dat het driebussensysteem weinig invloed had op het gebruik van het stadsvervoer: de groep die het een verslechtering vond was ongeveer even groot als de groep die het een verbetering vond. Ook werden de grote investeringen en de fors hogere exploitatiekosten niet gerechtvaardig gerechtvaardigd doordat een grote reizigersgroei uitbleef.
Met name het servicenet scoorde slecht: dit nam 20% van het aantal wagenkilometers voor zijn rekening, maar slechts 6% van de vervoersvraag. Gelet op de sterk toenemende exploitatietekorten werd al in november 1998 het servicenet grotendeels opgeheven en besloot de gemeente het stadsvervoersbedrijf te verkopen.
