2.034
bewerkingen
Wijzigingen
k
→Geschiedenis
De Calandlijn (toen nog Oost-Westlijn genoemd) werd in 1982 geopend tussen Capelsebrug en Coolhaven als uitbreiding op de al eerder geopende [[Erasmuslijn]] (die toen nog Noord-Zuidlijn werd genoemd). In 1983 werd het oostelijk deel verlengd naar Binnenhof, in 1984 werd een aftakking naar De Tochten aangelegd. Beide delen zijn vanwege bezuinigingen als [[sneltram]] aangelegd, wat onder anderen gelijkvloerse kruisingen inhield. Deze keuze was destijds erg controversieel: er werd een actiegroep opgericht ("In Ommoord geen gedonder, de metro eronder") om te bewerkstelligen dat het nieuwe traject niet gelijkvloers zou kruisen met het wegverkeer. Dit is niet gebeurd. Sinds de opening van het sneltramtraject zijn er 13 doden en talloze gewonden gevallen op de gelijkvloerse kruisingen. In 1986 werd het westelijke deel verlengd van Coolhaven naar Marconiplein.
In 1994 werd het de lijn voorzien van een nieuwe aftakking: vanaf Capelsebrug werd een aftakking aangelegd naar Capelle a/d IJssel. Hierbij werd niet gekozen voor de sneltramuitvoering, het hele traject is dan ook kruisingsvrij en voorzien van een derde rail voor de stroomafname.
Station Marconiplein blijft jarenlang het westelijke eindpunt van de Calandlijn, totdat in 2002 de verlenging naar Spijkenisse wordt geopend (de Beneluxlijn, naar de Beneluxtunnel die wordt gebruikt om de Nieuwe Waterweg te kruisen). Het traject door Schiedam wordt deels ondergronds, deels bovengronds gelegd. Bij station Tussenwater komt de Calandlijn samen met de [[Erasmuslijn]].
