Spoorslag '70

Mee bezig Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt. Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen. Toelichting: Wubbo (overleg) tot einde kerstvakantie (of eerder...)

Tussen 1960 en 1980 groeide het autogebruik met 900% (van 0,5 miljoen naar 4,5 miljoen). Daarnaast sloten de kolenmijnen in Limburg. Dat betekende dat het openbaar vervoer in het algemeen en het treinvervoer in het bijzonder minder rendabel werd. NS moest hierdoor ingrijpen in haar dienstverlening. Normaal gesproken gebeurt dat door het afstoten van verliesgevende activiteiten en het bezuinigen. NS besloot een andere weg in te slaan: ze breidde haar dienstregeling fors uit om zo te proberen haar marktaandeel te behouden of te vergroten. Dit is de basis van ´´´Spoorslag '70´´´.

Uitgangspunten

De dienstregeling van 1970 was gebaseerd op een viertal uitgangspunten:

• Klokvaste vertrektijden: de trein vertrekt elk uur op hetzelfde moment van hetzelfde perron dezelfde kant op;
• Verbeterde aansluitingen: treinen sloten voortaan elk uur op hetzelfde moment op elkaar aan, waardoor de reistijd voor veel reizigers flink werd verkort;
• De rijtijden (en daarmee de overstappen en dus de reistijden) zijn in beide richtingen gelijk. Dit heet ook wel de symmetrische dienstregeling;
• Een nieuw netwerk, met intercity's, sneltreinen en stoptreinen.

Deze uitgangspunten gelden in de basis nog steeds voor de dienstregeling op het spoor. In de loop der jaren zijn er natuurlijk wel veel zaken veranderd. Frequenties zijn verhoogd, stations zijn geopend, infrastructuur is uitgebreid en de sneltrein is praktisch verdwenen.