Wijzigingen

Begin jaren '80 van de twintigste eeuw werd de '''mobilofoon''' ingevoerd in het Nederlandse busvervoeronder de naam Esofoon. Hierdoor kregen buschauffeurs contact met een centraal post, ook wel centrale verkeersleiding genoemd, en beter onderling contact. Daardoor konden aansluitingen tussen verschillende buslijnen beter gegarandeerd worden. De Esofoon werkte als een soort mobilofoon met verschillende radiokanalen. Iedere vervoerder had 1 of meerdere kanalen tot zijn beschikking en als chauffeurs een andere gebied in reden moesten ze zelf, handmatig, het kanaal wijzigen op het zendkastje. Meestal werden deze omschakelpunten op haltes getoond. Deed de chauffeur dit niet, dan kreeg hij de centrale niet te spreken en was er ook geen onderling verkeer mogelijk.Dit systeem kon niet omgaan met gelijke maar 1 lijnnummer per gebied hanteren en dus werden in het hele land lijnnummers gewijzigd en kwam er in dezelfde streekbepaalde gebieden een 1 voor of kregen ze een compleet ander nummer. Sinds die tijd ging men bij de meeste vervoerders ook de lijnnummers aan de buitenzijde voeren. Daarom kregen veel buslijnen  In het begin moesten de chauffeurs nog handmatig een nieuw 5-cijferige code instellen op het zendkastje. Bij de OAD, bijvoorbeeld, was dat het lijnnummeren het dienstnummer (0xx voor Rijssen, 1xx voor Goor en 2xx voor Holten). Wisselde je van lijn, moest je het kastje opnieuw instellen. In een later stadium werd de Esofoon gekoppeld aan de VETAG en werd de VETAG code overgenomen. In 1995 is de Esofoon vervangen door de Combofoon waarbij, naast spraakoproepen, ook tekstberichten verstuurd konden worden.