Wijzigingen

De '''spoorlijn [[Zutphen]]-[[Winterswijk]] ''' is een verlengstuk van de [[Oosterspoorweg]]. In de negentiende eeuw was het de bedoeling dat er een spoorlijn kwam die Amsterdam via [[Amersfoort]], [[Apeldoorn]], [[Zutphen ]] en [[Winterswijk ]] verbond met het Ruhrgebiet. Hier waren veel kolenmijnen. Echter, de [[HSM|HSM (Hollandsche IJzeren Spoorwegmaatschappij) ]] heeft de Oosterspoorweg slechts tot Zutphen aangelegd. Ze was bang geen toestemming te krijgen voor aanleg van de spoorlijn op Duits grondgebied, en een spoorlijn tot Winterswijk zou te onrendabel zijn.

De Winterswijkse textielfabrikant Jan Willink maakte zich sterk voor een spoorverbinding met de rest van het land. Hij zag in dat de route zeer nuttig kon zijn voor het goederenvervoer. Niet alleen voor een snelle verbinding van Amsterdam met de kolenmijnen in het Ruhrgebiet, ook de textielfabrieken in de Achterhoek zouden baat hebben bij een spoorlijn. Uiteindelijk kon in 1878 de spoorlijn Zutphen-Winterswijk worden geopend. In 1880 werd ook het verlengstuk geopend, de spoorlijn Winterswijk-Borken-Gelsenkirchen=Bismarck (tegenwoordig ''Gelsenkirchen Zoo''). De lijn werd aangelegd en geëxploiteerd door de [[NWS, de |NWS (Nederlandsch-Westphaalse-Spoowegmaatschappij, maar )]]. In 1926 werd de NWS (en dus ook de dienst werd gereden spoorlijn) overgenomen door de HSM.

In 1920, de bloeiperiode van station Winterswijk, waren er aansluitingen naar vijf richtingen, drie locomotiefloodsen, twee kolenparken, diverse gebouwen voor technische diensten, en hadden de stations NWS en [[GOLS ]] samen maar liefst 32 sporen. In Winterswijk kwamen meer goederen de grens over dan alle andere Duitse grensovergangen bij elkaar. Het traject [[Vorden]]-[[Ruurlo]] is zelfs een tijd dubbelsporig geweest om alle treinen te kunnen verwerken. Helaas viel dit in de jaren '60 terug toen kolen bijna niet meer werden gebruikt en iedereen op aardgas overstapte.