Intercity Max

Uit OV in Nederland Wiki
Ga naar: navigatie, zoeken

De Intercity Max was onderdeel van het eerste plan van NS om de HSL-Zuid te exploiteren. NS kreeg van het ministerie van Verkeer en Waterstaat (het huidige ministerie van Infrastructuur en Milieu) de mogelijkheid om onderhands de concessie voor de HSL-Zuid binnen te halen, mits ze een goed plan indienden. Het plan van NS werd door de toenmalige minister, Tineke Netelenbos, afgewezen. Hierna volgde de openbare aanbesteding van de HSL-Zuid.

Basis van het plan

Kern van het voorstel van NS was het integreren van de treindienst op de HSL-Zuid met die op het hoofdrailnet, de spoorlijnen die in die tijd niet aanbesteed zouden worden maar door NS geëxploiteerd zouden blijven worden. Door de introductie van de IC Max zou niet alleen de treindienst rondom de HSL-Zuid verbeteren, maar ook de treindienst in de rest van het land, aldus NS. De doelen waren:

  • Zo veel mogelijk mensen laten profiteren van deze nieuwe schakel in het hoofdrailnet;
  • De nieuwe infrastructuur zo optimaal mogelijk te benutten;
  • Een zo hoog mogelijk maatschappelijk rendement uit de nieuwe infrastructuur te halen.

Productverbetering

Om de doelstellingen te kunnen halen, werd niet alleen het materieel en de lijnvoering aangepast. Ook de service op de stations moest worden verbeterd, hiervoor werd het programma Bestemming: Klant opgezet. Reizigers moesten moeiteloos kunnen reizen door simpel in- en uit te checken met chiptechnologie. Er zou worden samengewerkt met diverse bedrijven om de service te verbeteren en integrale producten aan te kunnen bieden.

Verwachte resultaten

In het plan werd uitgegaan van de volgende resultaten:

  • Het aantal binnenlandse reizen zou groeien van 9 miljoen in 1998 tot 18,5 miljoen in 2010;
  • Het aantal internationale reizen zou groeien van 3,9 miljoen in 1998 tot 8,4 miljoen in 2010.

Jaarlijks zouden 27 miljoen reizigers van de HSL-Zuid gebruikmaken, twee derde hiervan zouden binnenlandse reizigers zijn. Als na 2010 de Intercity Max zou gaan doorrijden op het hoofdrailnet zou dit nog eens 15 miljoen extra reizigers per jaar opleveren. Steden die door de IC Max worden aangedaan krijgen een economische impuls, zoals Lille dat in Frankrijk kreeg door zijn aansluiting op het Franse hogesnelheidstreinennet. Het marktaandeel van de trein in de Randstad zou verdubbelen: van 15 naar 30 procent.

Lijnvoering

De IC Max zou niet alleen op de hogesnelheidslijn rijden, maar op termijn andere assen verbinden. Buiten de hogesnelheidslijn zou gereden moeten worden met 160 km/h. De volgende lijnvoering voor de IC Max was voorzien:

IC Max (vanaf 2006)

  • Amsterdam Zuid - Schiphol - Rotterdam Centraal - Antwerpen Centraal - Brussel Noord - Brussel Centraal - Brussel Zuid: 1x per uur
  • Amsterdam Zuid - Schiphol - Rotterdam Centraal: 1x per uur
  • Den Haag Centraal - Rotterdam Centraal - Breda - Antwerpen Centraal - Brussel Noord - Brussel Centraal - Brussel Zuid: 1x per uur
  • Eindhoven - Tilburg - Breda - Rotterdam Centraal - Schiphol - Amsterdam Zuid - Utrecht Centraal - 's-Hertogenbosch - Eindhoven: 2x per uur
  • Haarlem - Amsterdam Centraal - Amsterdam Amstel - Utrecht Centraal - Ede-Wageningen - Arnhem - Nijmegen: 2x per uur

Overige treindiensten (vanaf 2006)

Daarnaast werden de volgende internationale verbindingen voorzien op de HSL-Zuid:

  • Amsterdam Zuid - Schiphol - Rotterdam Centraal - Antwerpen Centraal - Brussel Zuid - Paris Nord: 1x per uur (Thalys)
  • Amsterdam Zuid - Schiphol - Rotterdam Centraal - Antwerpen Centraal - Brussel Zuid - Lille - Londen: 1x per 2 uur (Eurostar)
  • Schiphol - Amsterdam Zuid - Utrecht Centraal - Arnhem - Frankfurt am Main Hbf: 9x per dag (overige stops in Duitsland waren nog niet bekend)

IC Max (perspectief 2015)

De verbindingen buiten de hogesnelheidslijnen waren in het plan niet gedetailleerd uitgewerkt. De volgende verbindingen waren in ieder geval ingetekend, maar exacte lijnvoeringen, frequenties en reistijden waren niet in het plan opgenomen.

  • Amsterdam Zuid - Almere Centrum - Lelystad Centrum - Zwolle - Heerenveen - Leeuwarden
  • Zwolle - Assen - Groningen
  • Arnhem - Keulen
  • Eindhoven - Roermond - Sittard - Maastricht - Luik
  • Sittard - Heerlen - Aachen
  • Utrecht Centraal - Rotterdam Centraal
  • Utrecht Centraal - Den Haag Centraal
  • Schiphol - Leiden Centraal - Den Haag - Rotterdam Centraal

Overige intercityverbindingen (perspectief 2015)

Ook andere verbindingen waren ingetekend, echter als lijn en zonder tussenstations of verdere informatie. Het gaat hierbij om:

  • Zwolle - Arnhem
  • Amsterdam Centraal - Amersfoort - Deventer - Enschede
  • Utrecht Centraal - Amersfoort - Zwolle
  • Amsterdam Zuid - Den Helder (het is onduidelijk of het hier niet een tekenfout betreft en eigenlijk Schiphol - Amsterdam Centraal en Amsterdam Centraal - Den Helder bedoeld werd)
  • Haarlem - Leiden Centraal
  • Rotterdam Centraal - Dordrecht - Vlissingen
  • Dordrecht - Breda
  • Roosendaal - Breda
  • Tilburg - Nijmegen
  • Eindhoven - Venlo

Reistijden

Door het gebruik van de HSL en de opwaardering van bestaande spoorlijnen werden reistijdwinsten voorzien. Bijvoorbeeld:

  • Breda - Schiphol: van 92 minuten in 1999 naar 42 minuten in 2006;
  • Rotterdam - Amsterdam: van 58 minuten in 1999 naar 29 minuten in 2006;
  • Amsterdam - Brussel: van 178 minuten in 1999 naar 105 minuten in 2006;
  • Utrecht - Schiphol: van 40 minuten in 1999 naar 26 minuten in 2006.

Naast korte reistijden werden ook hoge frequenties voorzien: vier, zes tot tien keer per uur, van de vroege ochtend tot de late avond. De punctualiteit van de treindienst op de HSL-Zuid zou op 95% moeten liggen.

Het materieel

Bij een nieuwe lijnvoering hoort nieuw materieel. De volgende materieelsoorten waren voorzien:

Thalys/ICE

Internationale hogesnelheidstreinen met een snelheid tot 300 km/h. Herkenbaar aan hun rode signaalkleur.

Intercity Max

De Intercity Max zou een nieuwe dubbeldekker worden. Hiervan zouden er 50 besteld worden. De maximale snelheid werd 220 km/h. De trein moest een gestroomlijnd uiterlijk krijgen, in de kleurstelling zilver/blauw. De trein moest worden voorzien van airconditioning, on-line reisinformatie, meer bagageruimte en catering. Hoge punctualiteit moest een belangrijk kenmerk van deze treinen worden.

Intercity

De Intercity moest een soortgelijke uitstraling krijgen als de Intercity Max, maar was bedoeld voor een maximumsnelheid van 160 km/h. De bedoeling was om 250 rijtuigen VIRM hiervoor om te bouwen, en daarnaast 800 enkeldeksrijtuigen (ICM en ICR).

CityLink

CityLink was de opvolger van de verschillende stop- en sneltreinen. De kleurstelling bleef geel/blauw, maar het uiterlijk werd wel opgefrist. In ieder geval DD-AR zou in deze treinen te zien zijn.

SterSprinter

In en rondom de Randstad werd een netwerk van SterSprinters voorzien: nieuwe, zilver/gele treinen die de stadscentra verbinden met de stadsgewesten.

Bronnen

Het plan van NS is te vinden op Scribd: http://www.scribd.com/doc/142775245/NS-Reizigers-voorstel-voor-de-HSL-Zuid